Een beetje geschiedenis

Hieronder delen we een aantal momenten uit onze jarenlange werking. Ook op onze sociale media vind je heel wat foto’s en info.

In 2025 realiseerden we verschillende zaken. Eerst en vooral schonken we leerlingen van Guavira Poty die middelbaar onderwijs volgen elk schoolmateriaal en boekentas. In hetzelfde dorp bouwen de dorpelingen met onze steun een dorpsoven. Die dient voor het bakken van zowel schoolmaaltijden als maaltijden voor de gemeenschap.

Verder steunen we Manuel. Hij zet zijn opleiding onderwijzer verder. Daarnaast kochten we een beschermende verflaag voor het schooltje van Kurupaity. En in het Pozo-azul bereiden we de bouw van een extra leslokaal voor. In het dorp Yaboti voorzien we schoolmaaltijden, omdat de kinderen er extra hard worden getroffen door de aanhoudende economische crisis.

In samenwerking met de vrijwillige brandweer van San Pedro richtten we een cursus "brandbestrijding in de Jungle" in het dorp Guavira Poty. Deze cursussen zijn broodnodig omdat klimaatbranden een steeds groter probleem worden. School van de Jungle koopt ook blusrugzakken aan voor de vrijwillige brandweer San Pedro.

In 2021 bleef de bewegingsvrijheid door de covid-pandemie enorm beperkt. Toch konden we dat jaar de school voor volwassenenonderwijs EPJAI 9048 in contact brengen met Mbya-dorpen. Zodoende konden we ook volwassenen in hun noden helpen in moeilijke tijden. School van de Jungle ondersteunde vooral financieel in 2021, maar bleef nadien de situatie nauw opvolgen.

Tijdens de covid-pandemie stootte de samenleving op een heleboel moeilijkheden. School van de Jungle viel op dat een heleboel Mbya problemen ondervonden bij doktersbezoeken, omdat ze vaak het Spaans niet of onvoldoende beheersen. We ontwikkelden daarom een vertalingsapp "Traductor Mbya" die de communicatie tussen arts en patiënt vergemakkelijkt. Deze app werd internationaal gelauwerd. Ondanks de moeilijkheden van de pandemie konden we verschillende dorpen bijstaan in hun basisbehoeften.

Op vraag van de Mbya richtten we een vaste computerzaal in te Alecrín. Zo konden we mobiele laptops vervangen. Om de inrichting van de computerzaal duurzaam te maken, maakten we het tot een onderdeel van de cursus ‘Elektriciteit’ en de cursus ‘Inleiding tot de informatica’. Zodoende konden oudere leerlingen wat praktische ervaring opdoen. Tijdens de Pandemie werd de computerzaal onder supervisie geplaatst van het dorpshoofd van Alecrin.

Op vraag van verschillende Mbya startten we meer gerichte cursussen in dan enkel diegene die we tot dan toe inrichtten. De cursussen werden meer afgestemd op de noden van de Mbya-gemeenschap. Dat lukte door in gesprek te gaan met Mbya en hen ook te stimuleren om ook zelf les te geven. Vanuit onze visie van economische transparantie, richtten basislessen (economische) wiskunde in en aansluitende discussiemomenten.

In Kurupaity richtten we een lagere school in.

Vanuit het dorp Perutí, waar de invloed van de westerse samenleving zichtbaar is, klonk de vraag naar informatica. We richtten er dan ook een workshop in.

Doorheen de jaren 2016 tot en met 2018 ondersteunen en financieren we verschillende projecten, in samenwerking met organisaties "Palabras del Alma" en "Fundacion Pibes". Zo werden er cursussen georganiseerd in een school in de gemeente San Pedro. Ze staan in het teken van o.a. landbouw, taalkunde, informatica en wiskunde. Leerlingen uit een zevental omliggende dorpen nemen deel. Het project draagt de naam ‘De trots Mbya te zijn".

Vanuit een aantal vragen en noden van de Mbya-gemeenschap, ontstond ‘School van de Jungle’ in 2015. Er werden fondsen verworven, waardoor er in 2016 al concrete zaken verwezenlijkt kunnen worden, zoals het plaatsen van zonnepanelen in Yaboti Mirí. Dat dorp, gelegen ver in de jungle, wachtte al jaren op de komst van een leerkracht. Door de aanleg van een elektriciteitsinstallatie kon een leerkracht op regelmatige basis ook worden gevonden.

Via de organisatie "Biblioteca Palabras del Alma" in 2013, kwamen we in contact met de Mbya-Guarani-gemeenschap. De eerste contacten vonden plaats in Guavira Poty, een dorp dat al een eigen school had, maar overheidssubsidies ontbrak. Geconfronteerd met de situatie ter plekke en na wat vrijwilligerswerk, besloot Pieter in 2015 enkele weken in Santa-Rita op vrijwillige basis les te geven in een plaatselijke school.